۱۳۸۹ خرداد ۱۹, چهارشنبه

قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد، محکومیت یک رژیم سرکوبگر




دوسال بازی موش و گربه، لاف و گزاف مموت، اصرار "رهبر انقلاب" بر صلح آمیز بودن بمب اتمی آخوندی از یک سو و ارایه کلکسیونی از امتیازها از سوی جامعه جهانی،  با قطعنامه چهارم شورای امنیت سازمان ملل متحد پایان یافت.


دولت کودتا که تعهدهای بین المللی را  نقض میکند و قطعنامه های برترین ارگان جامعه بین امللی را "ورق پاره" میخواند و متکی اش را به دور جهان فرستاد، از پیشگیری تصویب این قطعنامه ناکام ماند.


تسلیح اتمی یک مشت آخوند و پاسدار بی اعتنا به جان انسانها نه تنها تهدیدی برای صلح و امنیت جهانی بلکه پیش از آن بخاطر ماجراجوییهای تروریستی رژیم تهدیدی برای ملت ایران است. چرا که بی اعتنایی به آخرین قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد با وقوع یک جنگ حتمی برابر است.


با اینکه این قطعنامه پاسخی شایسته به یک رژیم قاتل و خونخوار نیست، ولی ضربه ایی خرد کننده به دولت کودتا و رهبر درمانده اش بحساب می آید. هنگام آن رسیده است که برخی دولتها دل از منافع کوتاه مدت اقتصادی کنده و از رستاخیز ملی ایرانیان حمایت کنند. 


این تحریم به جنبش آزادیخواهی ایرانیان یاری میرساند. این رژیم که از سوی اکثریت قاطع ملت طرد شده است ، دیگر نمیتواند با تکیه بر امدادهای غیبی بیگانگان به حکومت ننگین خود ادامه دهد. بر همه آزادیخواهان سرزمین شیر و خورشید مبارک باد!

۱۳۸۹ خرداد ۱۵, شنبه

سالگشت قیام خرداد



گذشته همواره مسیر آینده را روشن ساخته. خرداد امسال بسوی سرنوشت گام برمیدارد. از آنجا که موسوی و کروبی آخرین آزمایش حکومت برای انتقال مسالمت آمیز حاکمیت به مردم هستند. خامنه ایی تصمیم خود آنجا که "سران فتنه" را به اعدام تهدید کرد، را گرفت.او در چالش با انتخابات ریاست جمهوری  یا میبایست کوتاه می آمد و یا بسوی نظامیگری و سرکوب هرچه گسترده تر خیز بر میداشت. اکنون نیز جنبش سبز با یک تعیین تکلیف روبروست. این جنبش در روزهای آینده  یا جهشی سرخ بسوی آزادی بر میدارد یا اینکه به زردی تاریخ میپیوندد.


 مهندس مهدی بازرگان در دادگاه نظامی رژیم گذشته خطاب به رئیس دادگاه گفت: "ما آخرین کسانی هستیم که از راه قانون اساسی به مبارزه سیاسی برخاسته ایم. از رئیس دادگاه انتظار داریم این نکته را به بالاتری‌ها هم بگوید."


وضعیت سیاسی - امنیتی - اقتصادی .... رژیم در این سی و یکساله هیچگاه به این آشوبی و بهمریختگی نبوده است. از یکسو تحریم و انزوای  بین المللی و از سوی دگر موج نافرمانی مدنی که سراسر کشور و قشرهای گوناگون را در برگرفته که میتوان و باید از آن در راستای آزادی سرزمین شیر و خورشید از دست پلید این جانیان، بهره جست.  


آرش رحمانی پور : «چو فردا برآيد بلند افتاب        من و گرز و ميدان و افراسياب » 

دنبال کننده ها